روزی روزگاری در یکی از سرزمین های پهن آور که مهد تمدن بود و امروزه تمام جهان علم و صنعت پایه هاشون از دانشمندای این سرزمینه ... (بگذریم بریم سر اصل مطلب)

... نهضت سواد آموزی اعلام کرد که: برای بالا بردن سطح علمی جامعه همه باید در کلاس های نهضت شرکت کنند، بخصوص سبزی فروش ها!
توی این جمع سبزی فروش ها یه مهندس آدم حسابی هم بود. از اونجایی که این آقا مهندس نمی خواست آبروش تو صنف سبزی فروش ها بره قضیه رو لو نداد و از روی اجبار کلاس ها رو شرکت کرد.
توی کلاس ها این آقا مهندس اصلا حواسش به درس نبود و بازیگوشی میکرد (خوب بنده خدا همه درس ها رو بلد بوده)
یه روز سر کلاس ریاضی آقا معلم که داشت درس میداد (مبحث مساحت) وقتی که  دید اینجوریه واسه اینکه تنبیهش کنه آوردتش پای تخته و یه شکل هندسی سخت کشید که شاگرد نتونه حلش کنه! آقا مهندس هم با یه نگاه فهمید که از راه انتگرال باید حلش کنه. ولی دو دل بود که حل بکنه یا نه؟!! پیش خودش می گفت حلش کنم حال این معلم رو بگیرم، از یه طرف هم می ترسید که لو بره و ...
تو همین حال و هوا برگشت که یه نگاه به بچه ها بندازه که دید همه دارن یواشکی بهش میگن: انتگرال بگیر... انتگرال بگیر...